۱۰ بازیگر مرد که دائماً در نقش های تکراری و کلیشه ای ظاهر می‌شوند

امتیاز دهید post

او، دوباره؟ مگر قبلاً این نقش را بازی نکرده بود؟ در شمارش معکوس امروز ۱۰ بازیگر مرد معروف که غالباً در نقش‌های تکرای و کلیشه ای ظاهر می‌شوند، را معرفی کرده‌ایم.
در این لیست بازیگرانی را انتخاب کرده‌ایم که به نظر می‌رسد در فیلم‌های مختلفی که به نقش‌آفرینی می‌پردازند، همیشه یک نفر را بازی می‌کنند. آن‌ها ممکن است نقش خود را کمی در طول مسیر تغییر دهند، اما بسیاری از شخصیت‌هایی را که آن‌ها به طور بارز به تصویر می‌کشند، ویژگی‌های مشابهی دارند. گاهی اوقات هم چنین احساس می‌شود که بازیگر فقط خودش را بازی می‌کند.

همچنین بخوانید:
رتبه‌بندی ده تا از خشن‌ترین کاراکترهای سیلوستر استالونه

۱۰ – جک بلک Jack Black

نقش کلیشه ای: بچه ناقص‌الخلقه قهرمان و دوست‌داشتنی

با وجود اندام شل و ول و قد کوتاهش، جک باید در نظر تعداد کمی از مردم یک قهرمان کلیشه‌ای ایده‌آل باشد؛ اما او کار بزرگی انجام داده ‌است چراکه به عنوان یک فرد احمق اما دوست‌داشتنی در نظر گرفته می‌شود. او اغلب گیج به نظر می‌رسد و مدتی طول می‌کشد تا دعوت به اقدام را پاسخ دهد. اما وقتی متعهد می‌شود،‌ کاراکترهای او تمایل دارند از روش‌های غیرعادی برای جلوگیری از وقوع فاجعه یا بدبختی استفاده کنند. در مورد فیلم‌هایش نیز می‌توان گفت بگیر نگیر دارد که معمولاً او را در لیست یکی از بازیگران هالیوود که بیش از حد پرداخت شده‌،‌ قرار می‌دهد.

۹ – دنی ترخو Danny Trejo

نقش کلیشه ای: مرد خشمگین و خطرناک

دنی ترخو

ترخو تاکنون در ۲۰۰ فیلم (شاید کمی بیشتر یا کمتر!) ظاهر شده است. تصور کنید او یک شخصیت مشابه را در هر یک از آن‌ها بازی می‌کند که در این صورت خواهید دانست زندگی دنی به چه شکل است. همکار همیشگی رابرت رودریگز، ترخو، اغلب نقش یک تبه‌کار نژادی جان‌سخت را ایفا می‌کند. معمولاً او را در فیلم‌ها می‌بینیم که تفنگ با خود حمل می‌کند، موتورسیکلت می‌راند و لباس‌های چرمی به تن کرده است. او همیشه نقش یک قاتل گردن‌کلفت را بازی می‌کند به گونه‌ای شما که فکر می‌کنید ترخو کسی نیست که بخواهید با او مبارزه کنید.

۸ – شان ویلیام اسکات Seann William Scott

نقش کلیشه ای: پسر اهل مهمانی/ خل و چل

شان ویلیام اسکات نقش کلیشه ای

اوج محبوبیت شان ویلیام اسکات به اوایل دهه ۲۰۰۰ برمی‌گردد. شما حداقل در مورد او می‌دانید که اگر نیاز باشد کسی نقش نه چندان درخشان از یک پسر اهل مهمانی را در فیلم بازی کند، آن هم برای نوجوانان، می‌توانید به او زنگ بزنید. شان همچنین یک مشخصه دارد؛ یکی از ابروهایش را بالا می‌برد و دهانش را باز می‌گذارد. او محدوده بازیگری زیادی از خود نشان نداده و در اوایل دهه ۲۰۱۰ شغل او بسیار پراکنده بوده ‌است.

۷ – ست روگن Seth Rogen

نقش کلیشه ای: دست‌وپا چلفتی و خجالتی اما دوست‌داشتنی

ست روگن

به نظر می‌رسد هر کاراکتری که ست بازی می‌کند یک فرد خجالتی و غیراجتماعی است که انگار هنوز دوران مدرسه‌اش را پشت سر نگذاشته است. برند شوخ‌طبعی ست معمولاً او را به گونه‌ای نشان می‌دهد که انگار فرد سراسر سست و بی‌حالی است و حالا به نوعی موفق به گرفتن یک همسر یا دوست‌دختر زیبا و دل‌پسند شده است. اغلب کاراکترهای او به لحاظ احساسی رشد نکرده‌اند و به نظر نمی‌رسد که آن را درک کرده باشند. گرچه این کاراکترها به طور کامل بازنده هستند، اما همیشه چیزهایی دوست‌داشتنی در مورد آن‌ها وجود دارد. بنابراین در انتهای فیلم، او یک پسر غیراجتماعی غیرجذاب با دورنمایی روشن است.

۶ – مورگان فریمن Morgan Freeman

نقش کلیشه ای: پیرمرد خردمند

 مورگان فریمن نقش کلیشه ای

چیزی در صدای مورگان فریمن وجود دارد که باعث می‌شود بخواهیم او معرفت و عقلانیت را به همه ما ابلاغ کند. گرچه فریمن از سال ۱۹۶۴ شروع به نقش‌آفرینی کرده ‌است؛ حرفه او واقعاً از آن موقع شروع نشد. در اصل زمانی بود که موفق شد نقش پیرمرد عاقل را به خصوص در فیلم‌هایی مثل «رانندگی برای خانم دیزی» Driving Miss Daisy بازی کند. از زمانی که او نقش خدا را در «بروس قادر مطلق» Bruce Almighty بازی کرد، بسیار دشوار است که صدای او را بشنوید و احساس نیاز برای انجام کار نیک نداشته باشید. او پیش‌تر تصویری از عقلانیت و قدرت را با گویندگی مستندهای محیط زیستی‌ای مثل «رژه پنگوئن‌ها» March of the Penguins در ذهن‌ها نقش بسته بود.

۵ – مایکل سرا Michael Cera

نقش کلیشه ای: نوجوان معذب

 مایکل سرا

گرچه سرا پیش از «پرورش شکست‌خورده» Arrested Development، نقش‌های دیگری نیز ایفا کرده بود اما در واقع این سریال تلویزیونی بود که او را به مخاطبان بزرگ‌تری معرفی کرد. از زمان ایفای نقش جرج مایکل بلوث، به نظر می‌رسد این بازیگر کانادایی تنها نقش نوجوانان بی‌دست‌وپا و اتوکشیده را بازی کرده است. به نظر می‌رسد او پر از تناقض‌گویی و بی‌کفایتی‌های اجتماعی باشد که به طور مشخص در «جونو»‌ Juno این موضوع به کاراکترهایش یک توسری‌خوردگی همچون یک صفت وجودی می‌بخشد. قطعاً چهره بچگانه او کمکی به ایفای نقش‌های متفاوت نمی‌کند؛ چراکه بعید است تماشاچیان او را جدی بگیرند اگر او به ایفای این گونه نقش‌ها ادامه دهد. با این حال به نظر نمی‌رسد سرا قصد داشته باشد خودش را به مسخره بگیرد حتی اگر نوع هایپرسکشوال از نسخه خودش را مانند آنچه که در «این آخرشه» This is the End از او دیدم،‌ ایفا کند.

۴ – ساموئل ال. جکسون Samuel L. Jackson

نقش کلیشه ای: خشن و پراستقامت

ساموئل ال. جکسون نقش کلیشه ای

او از زمانی که نقش یک مرد خشن را در «پالپ فیکشن»‌ Pulp Fiction ایفا کرد؛ به یک کاراکتر خشن کلاسیک تبدیل شده است. اگر شما به کسی نیاز دارید که در فیلم یا مدرسه‌تان کلمات تند و تیز به کار ببرد به طوری که پذیرفتنی یا پخش‌شدنی باشد؛ ساموئل ال. جکسون همان مردی است که به دنبالش هستید. او کاملاً یک استایل بازیگری مشخص دارد؛‌ اغلب بر سر ستاره دیگر فیلم فریاد می‌زند و یک چشم‌غره شدید به طرف مقابلش می‌رود. با این حال، به نظر می‌رسد فرمول او هنوز هم کار می‌کند، چون او در ده‌ها فیلم، از هندی گرفته تا فیلم‌هایی که مثل بمب صدا کرده‌اند،‌ ظاهر شده است و همین فوت و فن را همچنان اجرا می‌کند.

۳ – آدام سندلر Adam Sandler

نقش کلیشه ای: مردی با رفتارهای بچگانه

آدام سندلر

او نمونه واقعی شده پیتر پن است! آدام سندلر اغلب نقش مردهایی را بازی می‌کند که به لحاظ اجتماعی خجالتی و بی‌دست‌وپا هستند؛ انگار که فقط به طور فیزیکی رشد کرده باشند. کاراکترهای او می‌توانند آنقدر مضحک و مسخره باشند که به سختی می‌توان آن‌ها را به عنوان چیزی بیش از کلیشه اغراق‌آمیز دید. حتی زمانی که او بیشتر از یک مرد معمولی بازی می‌کند، مانند یک فرد رشدیافته، او هنوز شبیه فردی است که نمی‌تواند از عهده مسئولیت‌های زندگی بزرگسالی بربیاید. نام او اغلب در لیست بازیگران هالیوود که بیش از حد پرداخت شده‌،‌ قرار داده می‌شود. هرچند که ما برای او اعتبار قائل هستیم چرا که فروش او در گیشه از دو میلیارد دلار هم فراتر رفته است.

۲ – هیو گرانت Hugh Grant

نقش کلیشه ای: یک جنتلمن انگلیسی که با لکنت صحبت می‌کند.

هیو گرانت نقش کلیشه ای

با وجود داشتن موهای آویخته، لهجه انگلیسی جذاب و اندوه کودکانه، پی بردن به این که چرا هیو گرانت همیشه نقش‌های بیش از حد حراف همراه با یک لکنت دوست‌داشتنی را بازی می‌کند،‌ آسان است. او اغلب با خجالت به زنان نگاه می‌کند که این مساله باعث حرف زدن بی محتوا و طولانی‌مدت او می‌شود. با این حال، به جای آن که آزاردهنده باشد، برای بسیاری از مخاطبان به نوعی دوست‌داشتنی است. حتی اگر او نقش یک آدم کم‌سواد و بی‌ادب را بازی کند،‌ مانند آنچه در «خاطرات بریجت جونز» Bridget Jones’s Diary ایفا کرده بود هیو همچنان بر این سبک آشنا پایبند است.

پیش از آن که انتخاب نهایی خود را معرفی کنیم، ذکر چند نام را در این مورد شایسته می‌دانیم.

اوون ویلسون Owen Wilson

نقش کلیشه ای: آدم بی‌خیال و سربه‌هوا

وینس وان Vince Vaughn

نقش کلیشه ای: کسی که تند صحبت می‌کند و طعنه‌آمیز و با کنایه سخن می‌گوید.

ویلیام شاتنر William Shatner

نقش کلیشه ای: او خودش را بازی می‌کند!

زک گالیفیناکیس Zach Galifianakis

نقش کلیشه ای: کسی که متفاوت از بقیه است، اما رفتارهای ساختگی ندارد و خود واقعی‌اش است.

۱ – جان وین John Wayne

نقش کلیشه ای: مرد باهوش و جذاب

جان وین

جان وین ممکن است چیزی فراتر از زمان خودش باشد؛ اما این طور به نظر نمی‌رسد که او واقعاً تلاش زیادی کرده باشد تا از کاراکتر یک مرد تمام‌عیار و همه‌چی‌تمام آزاد شود. او معمولا در نقش‌های سرباز، کابوی یا مرد قانون ظاهر می‌شود. در تمام این حرفه‌ها، جان همان شخصیت خاکستری مردانه را در هر کدام از فیلم‌هایش بازی می‌کند. اگرچه مخاطبان مدرن ممکن است کمی بیشتر از بازیگران خود بخواهند، اما نوع بازیگری وین باعث شد به یک نماد آمریکایی تبدیل شود و برای او یک جایزه اسکار به ارمغان آورد.
منبع: watchmojo.com

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

نوشته ۱۰ بازیگر مرد که دائماً در نقش های تکراری و کلیشه ای ظاهر می‌شوند اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.

مطالب مرتبط