تراژدی خانواده‌ی تورنس یکی از محبوب‌ترین داستان‌های ترسناکی است که تا به حال روایت شده است. «درخشش» یکی از پرفروش‌ترین آثار استیون کینگ بوده و اقتباس استنلی کوبریک از این فیلم مخاطبین را برای دهه‌ها جذب خود کرده بود. اما این دو نسخه‌ی داستان همیشه مثل دو طرف یک سکه بودند، چرا که فیلم کوبریک با رمان استیون کینگ تفاوت زیادی دارد. به همین خاطر بود که ایده‌ی ساخت اقتباسی از رمان دکتر اسلیپ DOCTOR SLEEP، که کینگ آن را در سال ۲۰۱۳ به تحریر درآورد و در حقیقت دنباله‌ی درخشش است، بسیار ریسکی به نظر می‌آمد.

همچنین بخوانید:
۱۰ واقعیت عجیب از پشت صحنه درخشش The Shining

چطور می‌خواهید هم به کتاب وفادار مانده و در عین حال با فیلم قبلی نیز هماهنگ باشید؟ به نظر می‌رسید برای این کار کافی است از مایک فلناگان (The Haunting of Hill House ، «ویجا:خاستگاه شیطان») استفاده کنید، یک استاد جدید روایت داستان‌های ارواح، به همراه ترکیبی از بازیگران خوب و دکورهای ترسناک استفاده کنید و مطمئن باشید که این ترکیب خوب از آب درمی‌آید. دکتراسلیپ در مورد ماجراهای تازه‌ای از زندگی خانواده‌ی تورنس است و فیلم تنها زمان‌هایی افت می‌کند که بیش از حد در حال و هوای نسخه‌ی کوبریک غرق می‌شود.

بعد از نمایش قسمت‌هایی در مورد اتفاقات بعد از «درخشش»، داستان دکتر اسلیپ با یک دن تورنس (یوان مک‌گرگور) بزرگ‌سال شروع می‌شود، مردی معتاد به الکل که از الکل برای از یاد بردن قدرت‌ها و خاطرات ترسناکش استفاده می‌کند. وقتی مشغول به نوشیدن است، فلش‌بک‌هایی از زندگی‌اش را می‌توانیم ببینیم. بعد از آن است که داستان خیلی سریع دنی را که چند سال است الکل را ترک کرده است به مخاطب معرفی می‌کند. او از قدرت خودش به صورت محدود برای کمک به بیماران برای رفتن به زندگی پس از مرگ با آرامش بیشتر استفاده می‌کند. دنی در اوایل ترک اعتیادش به الکل، با آبرا استون (کی‌لی‌ کوران) دختر جوانی که قدرتش حتی از او هم بیشتر است آشنا می‌شود. البته دن تنها کسی نیست که متوجه استعداد او می‌شود: The True Knot، افرادی که از کسانی با این قدرت و درخشش تغذیه می‌کنند نیز متوجه وجود آبرا می‌شوند. داستان فیلم که چند دهه را در بر می‌گیرد و بر روی شخصیت‌‌های زیادی تمرکز می‌کند، از حال و حوای افتضاح «درخشش» فاصله‌ی زیادی دارد.

روایت داستان کمک کرده است تا دکتر اسلیپ فرصت زیادی برای اینکه فیلمی متفاوت و مخصوص به خودش را به مخاطب ارائه کند، داشته باشد. دکتر اسلیپ تنها در جاهایی قوی ظاهر نمی‌شد که دنباله‌روی فیلم اصلی است.
دکتر اسلیپ یکی از ترسناک‌تری اقتباس‌های استیون کینگ در سال‌های گذشته است و بخش زیادی از این موضوع را هم مدیون True Knot است. در مقایسه با شخصیت منفی «درخشش»، شخصیت منفی دکتر اسلیپ به خاطر داشتن وجود فیزیکی و اهداف کاملا واضح و روش‌هایی برای مبارزه با دن و آبرا ترسناک‌تر از حد تصور است. کاملا واضح است که آن‌ها هر کاری برای پیروز شدن در این مبارزه می‌کنند، به طوری که حتی در صحنه‌‌ی غیرقابل تماشای فیلم و کاملا بی‌رحمانه چند کودک را به قتل می‌رسانند.
فیلم‌نامه‌نویس/کارگردان مایک فلناگان همیشه به دنبال زنده کردن ارواح و به طور کلی موجودات متافیزیکی بوده است. این ترفند او در تمام این سال‌ها کمک زیادی به او کرده و است و این فیلم نیز از این قائده مستثنی نیست.

روش‌های فلناگان که به طور بصری نشان می‌دهد درخشش چیست و چطور می‌تواند از طریق میزبان‌های مختلف به کارش ادامه دهد، در تمام فیلم شما را آزار داده و می‌ترساند. گره‌‌های و پیچش‌های داستانی که فلناگان در این فیلم به تصویر کشیده است هم فهم ما را از اینکه درخشش چه هست عمیق‌تر کرده و هم فیلم را در ۲ ساعت و ۳۳ دقیقه‌ی خودش کاملا جذاب و تماشایی می‌کند. دکتر اسلیپ ۸ نوامبر بر روی پرده رفت.
منبع ign.com

و حالا نظر سایر منتقدین درباره‌ی این فیلم:

تام جورگنسن منتقد آی‌جی‌ان نوشته است:

“ دکتر اسلیپ وقتی بر روی چیزهای جدیدی که به داستان اصلی اضافه کرده است تمرکز می‌کند، به شدت ترسناک شده و از نظر تصویری خارق‌العاده می‌شود.

با اینکه در ارتباط گرفتن از «درخشش» استنلی کوبریک گاها می‌تواند کمی گیج‌کننده به نظر برسد اما در بسیاری از قسمت‌ها، فیلم موفق می‌شود از درد خانواده‌ی تورنس برای روایت داستانی که نتیجه‌ی اتفاقات گذشته بوده است، به زیبایی استفاده کند. مهم نیست که طرفدار نسخه‌ی کتاب و یا فیلم «درخشش» بودید، در هر صورت از تماشای دکتر اسلیپ لذت خواهید بود.”

سارا میشل فترز منتقد سیاتل تایمز در نقد خود آورده است:

“کسانی که فکر می‌کنند دکتر اسلیپ تنها یک دنباله‌ی دیگر در ردیف سایر آثار هالیوود که بر روی حس نوستالژی تکیه می‌کند است، اشتباه می‌کنند. فلناگان متن کینگ را بهتر کرده و در عین حال به حال و هوایی که این نویسنده در کتابش ایجاد کرده است وفادار می‌ماند. او هم‌چنین پژواک‌هایی از فیلم کلاسیک کوبریک (مثل تکنیک‌های تدوین، المان‌‌های زیبایی‌شناسی بصری یا از نظر موسیقی فیلم) را در فیلم خود آورده است تا بتواند داستان خودش را ترسناک‌تر از قبل کند.”

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

نوشته دکتر اسلیپ DOCTOR SLEEP – دنباله‌ای کاملا ترسناک اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.