مسیر سبز The Green Mile محصول ۱۹۹۹، یکی از فیلم‌های ماندگار سینمای معاصر است. این فیلم با زمان‌بندی طولانی‌اش و با تبدیل کردن مایکل کلارک دانکن به یک ستاره شناخته می‌شود. مسیر سبز یکی از معدود اقتباس‌های استیون کینگ است که خودش هم از تماشای فیلم لذت برد. به مناسبت بیستمین سالگرد ساخت مسیر سبز، نکات جالبی دربارهٔ این فیلم فانتزی امیدبخش که گاهی احساسات‌ بیننده را برمی‌انگیزد، گردآوری کرده‌ایم. با ما همراه باشید.

همچنین بخوانید:
بررسی تازه‌ترین آثار اقتباس شده از نوشته‌های استیون کینگ

۱. قرار بود دو بازیگر دیگر در نقش‌های مهم مسیر سبز The Green Mile بازی کنند

با وجود اینکه فرانک دارابونت کارگردان، تام هنکس را برای بازی در نقش پل اجکام در نظر گرفته بود (و کینگ هم از این انتخاب راضی بود)، در مراحل اولیه تولید، این نقش را به جان تراولتا پیشنهاد داد (که البته او این پیشنهاد را نپذیرفت). به علاوه، نقش مکمل وایلد بیل وارتون با بازی سام راکول، به جاش برولین پیشنهاد شده بود.

۲. بروس ویلیس در انتخاب بازیگر نقش اصلی کمک کرد

شخصیت خاص جان کافی که ترکیبی از هیکلی درشت و سلوکی ملایم داشت، کار انتخاب بازیگر را سخت می‌کرد. زمانی که بروس ویلیس دربارهٔ این نقش شنید، مطمئن بود مایکل کلارک دانکن، هم‌بازی‌اش در «آرماگدون»، بهترین گزینه برای این نقش خواهد بود. ویلیس با کلارک تماس گرفت و بازی در این نقش را به دوست تازه‌کارش پیشنهاد داد.

۳. قرار بود خود هنکس نقش پیری شخصیتش را بازی کند

شخصیت پل پیر در دو سکانس ابتدایی و انتهایی مسیر سبز The Green Mile دیده می‌شود و ابتدا و انتهای داستان را روایت می‌کند. دبز گریر ۸۲ ساله نقش پیری پل را به عنوان آخرین نقش‌آفرینی سینمایی‌اش بازی کرد. پیش از انتخاب گریر، قرار بود خود هنکس نقش پیری شخصیتش را بازی کند. اما گروه گریم نتوانستند گریم مناسب و قابل‌باوری روی هنکس پیاده کنند و در آخر این نقش به گریر رسید.

۴. آقای جنیگلز بیش از یکی بود

بین ۱۵ تا ۳۰ موش تربیت‌شده برای به تصویر کشیدن آقای جینگلز، موش باهوش داستان استفاده شد. همچنین در بخش‌هایی از فیلم مسیر سبز The Green Mile از تکنیک‌های انیمیشن و گرافیک کامپیوتری استفاده شده است. خوشبختانه در صحنه‌ای که آقای جینگلز قربانی خشم پرسی وتمور می‌شود، از این تکنیک‌ها بهره برده است. هدایت کردن این موش‌ها در جای‌ مناسب‌شان با بشقاب‌های کوچک غذا صورت می‌گرفت.

۵. دانکن در حقیقت آنقدر بلندقامت نبود

قد ۱۹۶ سانتی‌متری دانکن خیلی بلند به نظر می‌رسد. با این حال، او سر صحنهٔ فیلم مسیر سبز The Green Mile در کنار هم‌بازی‌های دیگرش مثل دیوید مورس (با قد ۱۹۳ سانتی‌متری) و جیمز کرامول (با قد ۱۹۸ سانتی‌متر)، قدی متوسط داشت. هنگام فیلم‌برداری، با استفاده از تکنیک‌های دکوپاژ توانستند ظاهر دانکن را نسبت به هم‌بازی‌هایش بسیار بلندتر نشان دهند.

۶. این فیلم دارای دو مغایرت زمانی با واقعیت است

زمانی که دارابونت زمان داستان کینگ از ۱۹۳۲ را به ۱۹۳۵ تغییر داد تا بتواند مرجع کمدی موزیکال «کلاه سیلندری» با بازی فرد آستر و جینجر راجرز را در فیلم قرار دهد، باعث شد دو آناکرونیسم (زمان‌پریشی) نامناسب در مسیر سبز The Green Mile‌ به وجود آید. اولین آنها لباس فرمی است که تن افسرهای پلیس فیلم است؛ این لباس‌ها مناسب مراسم اعدام در دههٔ ۳۰ میلادی نبود. دومین مغایرت، استفاده از همین صندلی شوک الکترونیکی است. ایالت لوئیزیانا تا اوایل دهه ۴۰ میلادی، هنوز این صندلی‌ها را جایگزین روش چوبه دار نکرده بود.

۷. اسپایک لی منتقد شفاهی شخصیت جان کافی بود

اسپایک لی همیشه دربارهٔ نمایش زنان و مردان آفریقایی آمریکایی در تولیدات هالیوود صریح صحبت می‌کرد. لی از مسیر سبز The Green Mile در انتقادهایی که خودش و برخی منتقدان فیلم دربارهٔ برگماری به کار پست‌تر دانکن به استعارهٔ نفرت‌انگیز «سیاه‌پوست جادویی» داشتند، استفاده کرد. این اصطلاح برای شخصیت سیاه‌پوستی بود که صرفا برای بهتر کردن زندگی هم‌وطنان سفیدپوستش وجود داشت.

۸. مسیر سبز The Green Mile یکی از پردرآمدترین فیلم‌های استیون کینگ بود

در حالی که «درخشش» برای مدتی طولانی یکی از افتخارات بزرگ بود و «رستگاری در شاوشنک» حضوری پررنگ داشت، مسیر سبز The Green Mile که به نوعی کمتر در صدر اخبار قرار می‌گرفت، توانست فروش داخلی برابر با ۱۳۶ میلیون و هشتصد هزار دلار و ۲۸۶ میلیون دلار را در اکران جهانی از آن خود کند.

۹. بازیگران و عوامل بسیاری در مسیر سبز The Green Mile با رستگاری در شاوشنک مشترک بودند

فرانک دارابونت نویسنده و کارگردان «رستگاری در شاوشنک» در سال ۱۹۹۴، رمان دیگری با فضای زندان از استیون کینگ اقتباس کرد و جفری دی‌مان، ویلیام سدلر، مک مایلز و برایان لیبی را برای بازی در فیلم جدید فراخواند. توماس نیومن آهنگساز، ریچارد فرانسیس-بروس تدوینگر و مایکل سیرتون طراح صحنه نیز بار دیگر با دارابونت همکاری کردند.

این مقاله برگرفته از نوشتهٔ ام. آربایتر در سایت mentalfloss.com است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

نوشته مسیر سبز The Green Mile و نکاتی که احتمالا نمی‌دانستید اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.