نقد فیلم گاو نر Bull – داستانی آرام و دلنشین در مورد انسان‌هایی تنها
داستان گاو نر Bull، نوشته و ساخته آنی سیلورستاین، در مورد دختر ۱۴ ساله‌ای به نام کریس (با بازی بازیگر تازه‌کار امبر هاروارد) است که اکثرا مورد بی‌توجهی اطرافیانش قرار می‌گیرد. او به همراه خواهر کوچکش با مادربزرگ بیمار و سخت‌گیرشان زندگی می‌کنند. معلم کریس متوجه می‌شود که او در کلاس به درس توجه نمی‌کند و با گوشی خود مشغول است، اما تنها چیزی که به او می‌گوید این است: “کریس می‌دانم که حواست جای دیگری است، اما برای من اهمیتی ندارد.” دوستان کریس نیز تنها زمانی که کریس به مهمانی‌های آن‌ها برود و یا مکانی برای مهمانی‌های آن‌ها فراهم کند، یاد او می‌کنند. همسایه او به نام ایب (با بازی راب مورگان) به او به چشم یک مزاحم نگاه می‌کند، چرا که سگ کریس در حیاط خانه او خرابکاری می‌کند. دوست قدیمی مادرش به او به چشم دلالی جدید برای مواد مخدر نگاه می‌کند. به همین دلیل از نظر کریس تنها کسی که می‌تواند اوضاع زندگی آن‌ها را بهتر کند، خود اوست.
گاو نر Bull که به سبک فیلم‌های مستند فیلم‌برداری شده است، با روایت کردن داستان کریس بیننده را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. شخصیت‌ها افکار و احساسات زیادی از خود بروز نمی‌دهند، اما زیاد دروغ می‌گویند. بازی هاوارد و مورگان در این فیلم صادقانه، زیبا و تماشایی است.
همچنین بخوانید:
نقد فیلم Body Cam – داستانی جنایی و هیجان‌انگیز با بازی مری جی. بلایژ
با این‌که افراد زندگی کریس توجه زیادی به او ندارند، اما او به دقت همه چیز را زیر نظر دارد. او در سن ۱۴ سالگی هنوز باور دارد که مادرش به زودی از زندان آزاد می‌شود و زندگی آن‌ها سر‌وسامان می‌گیرد. کریس هنوز به آینده امید دارد و مانند مادربزرگش ناامیدی‌ها و قول‌های بی‌ثمر را تجربه نکرده است. با این‌که کریس و خواهرش به برنامه‌ریزی مادرشان برای بعد از آزادی از زندان و زندگی کردن همراه با دخترهایش در خانه‌ای بزرگ در اوکلاهاما ایمان دارند، اما مادربزرگ تنها حرفی که به مادرشان می‌زند این است: “جنیس این یکی را دیگر خراب نکن.” با این‌که دیالوگ زیادی در این صحنه منتقل نمی‌شود اما می‌توان تغییر فضا را حس کرد.
کریس در آخرین دیدار با مادرش در زندان متوجه می‌شود که آن روزی که انتظارش را می‌کشد هرگز نخواهد آمد. اما کریس برای رسیدن به خانه رویاهایشان مصمم است. او برای رسیدن به این آرزو به ۳۰۰۰ دلار نیاز دارد و به دنبال راهی برای رسیدن به این پول است. سیلورستاین در گاو نر Bull به زیبای درگیری‌های ذهنی این نوجوان را به تصویر کشیده است.
کریس برای تحت‌تاثیر قرار دادن دوستانش و برای تلافی کردن رفتار همسایه‌اش، مهمانی به راه می‌اندازد. دوستان او قرص‌های ایب را می‌دزدند و دردسر درست می‌کنند.
ایب این اتفاق را به پلیس گزارش می‌کند و مادربزرگ کریس از او می‌خواهد که کریس را ببخشد. کریس که خیال می‌کند حفظ غرورش از آینده‌اش مهم‌تر است، حاضر به عذرخواهی نیست. با این‌حال ایب به پلیس می‌گوید اگر کریس خرابکاری که دوستانش به راه انداخته‌اند را تمیز کند، او شکایت خود را پس می‌گیرد. کریس نیز موافقت می‌کند.
به این ترتیب رابطه دوستانه‌ای بین این دو همسایه شکل می‌گیرد و مخاطب با شخصیت ایب، سوارکار گاو میش، بیشتر آشنا می‌شود. او برای گرفتن گواهی سلامت از دکتر به او دروغ می‌گوید و اصرار دارد که وقتی از گاو میش به زمین افتاده بود اصلا از هوش نرفته بود. او همچنین در دیداری با همسر سابقش (با بازی یولاندا راس) به او می‌گوید با این‌که دیگر نمی‌تواند سوارکاری کند اما نمی‌خواهد این حرفه را کنار بگذارد.
گاو نر Bull مانند فیلم‌های «موستانگ» و «به پیت تکیه کن»، داستانی زیبا و آرام در مورد انسان‌های تنهایی است که آرامش را در وقت گذراندن با حیوانات پیدا کرده‌اند.
مورگان جدیدا در فیلم «عکس» نیز نقش‌آفرینی کرده است. سیلورستاین با گاو نر Bull نه تنها زندگی این شخصیت‌ها را به ما نشان داده است بلکه باعث علاقه‌مند شدن ما به آن‌ها و ایجاد حس هم‌دلی، شده است.
این مطلب از نوشته نل مینو در سایت راجر ابرت گرفته شده است.
کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.
نوشته نقد فیلم گاو نر Bull – داستانی آرام و دلنشین در مورد انسان‌هایی تنها اولین بار در بلاگ نماوا. پدیدار شد.
